Οστεοαρθρίτιδα ώμου

Η άρθρωση του ώμου είναι μια από τις πιο ευάλωτες αρθρώσεις στον ανθρώπινο σκελετό. Αυτό οφείλεται στη μάλλον πολύπλοκη δομή της άρθρωσης με αδύναμη στερέωση στην ωμοπλάτη. Όταν εκτελείτε οικιακές ή επαγγελματικές εργασίες, ο ώμος καταπονείται πολύ καθημερινά. Εάν συμβεί τραυματισμός, οι μεταβολικές διεργασίες διαταράσσονται, ο ιστός φθείρεται λόγω ηλικίας - αρχίζουν οι δυστροφικές αλλαγές στον ιστό του χόνδρου. Αυτή η παθολογία ονομάζεται αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου.

Ανάλογα με τις εκδηλώσεις και τον βαθμό βλάβης της γληνοβραχιόνιας άρθρωσης, διαγιγνώσκονται τέσσερις βαθμοί παθολογίας. Γίνεται επίσης διάκριση μεταξύ οξείας και χρόνιας αρθροπάθειας ώμου. Εάν η θεραπεία δεν πραγματοποιηθεί έγκαιρα ή με κακόβουλη πρόθεση, η παραμόρφωση και η κατάρρευση της άρθρωσης θα συμβεί ξανά και ξανά, γεγονός που τελικά οδηγεί σε σημαντικούς λειτουργικούς περιορισμούς του άνω άκρου και απώλεια κινητικότητας.

Σήμερα, μόνο η οστεοαρθρίτιδα ώμου βαθμού 1 μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείτε να τα παρατήσετε και να μην κάνετε τίποτα για παθολογίες 2ου βαθμού και άνω. Η ολοκληρωμένη και επαρκής θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του ώμου με τη βοήθεια φαρμακευτικής αγωγής ή χειρουργικής επέμβασης βοηθά στην επιβράδυνση της καταστροφής της άρθρωσης, στη διατήρηση τουλάχιστον εν μέρει της κινητικότητας του βραχίονα και του ώμου και στην πρόληψη της αναπηρίας.

Συμπτώματα και αιτίες

Η παραμορφωτική αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου δεν αναπτύσσεται σε μια μέρα. Οι αλλαγές είναι αρχικά μικρές. Ο χόνδρος σταδιακά χάνει την ελαστικότητά του υπό την επίδραση διαφόρων παραγόντων - αυτές μπορεί να είναι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία ή διαταραχές των μεταβολικών διεργασιών στον ιστό. Στην επιφάνειά του σχηματίζονται μικρορωγμές στις οποίες συσσωρεύονται άλατα ασβεστίου. Στη συνέχεια γίνεται λεπτό, εύθραυστο και αρχίζει να καταρρέει.

Αυτή η διαδικασία συχνά συνοδεύεται από φλεγμονή, η οποία εξαπλώνεται επίσης στον περιβάλλοντα μυ, τον συνδετικό και τον οστικό ιστό. Αυτό εκδηλώνεται κυρίως με πόνο – αρχικά μικρό, πόνο. Στη συνέχεια γίνονται πιο έντονες και δεν εξαφανίζονται ποτέ σε προχωρημένα στάδια, γεγονός που μειώνει σημαντικά την απόδοση και την ποιότητα ζωής.

Οι κύριοι λόγοι για τους οποίους αναπτύσσεται το DOA της άρθρωσης του ώμου είναι οι εξής:

• Διαταραχή της ροής του αίματος στον ιστό χόνδρου του ώμου σε αθηροσκλήρωση και άλλες χρόνιες παθήσεις των αιμοφόρων αγγείων.
• Χρόνιες παθολογίες αυτοάνοσης φύσης, για παράδειγμα ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος.
• Δυσλειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος (σακχαρώδης διαβήτης).
• Συγγενείς ανωμαλίες της άρθρωσης του ώμου, τραυματισμοί κατά τη γέννηση σε βρέφη και άλλοι τραυματισμοί που οδηγούν σε παθολογικές παραμορφώσεις και δυσλειτουργία του άκρου.
• Επίκτητες παθολογίες των αρθρικών δομών μετά από τραυματισμό ή ατύχημα, ανεπιτυχείς χειρουργικές επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένης της φλεγμονής λόγω αρθρίτιδας, αρθρίτιδας, οστεοπόρωσης κ. λπ.

Επιπλέον, υπάρχουν προκλητικοί παράγοντες υπό την επίδραση των οποίων ο κίνδυνος αρθρώσεως του ώμου αυξάνεται πολλαπλάσια. Αυτά περιλαμβάνουν:

• επαγγελματική δραστηριότητα κατά την οποία η άρθρωση του ώμου εκτίθεται σε βαριά φορτία μέρα με τη μέρα για πολλά χρόνια - η αρθροπάθεια του ώμου δικαίως ονομάζεται ασθένεια των γύψινων, των ζωγράφων και των φορτωτών.
• Έλλειψη άσκησης, έλλειψη σωματικής δραστηριότητας - με ανεπαρκή άσκηση, η κυκλοφορία του αίματος επιβραδύνεται, ο ιστός της άρθρωσης δεν λαμβάνει την απαιτούμενη ποσότητα θρεπτικών ουσιών και αρχίζει να ατροφεί.
• Υπερβολικό βάρος – συχνά σε συνδυασμό με τον προηγούμενο παράγοντα. με την παχυσαρκία, ένα άτομο δεν μπορεί να κινηθεί ενεργά, ενώ επιβάλλεται πρόσθετη πίεση στις αρθρώσεις λόγω επιπλέον κιλών.
• κληρονομική προδιάθεση;
• Ηλικία – περίπου το 80% των ατόμων άνω των 70 ετών εμφανίζουν συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας.

Τις περισσότερες φορές, όταν εξετάζει και ανακρίνει έναν ασθενή, ο γιατρός εντοπίζει έναν συνδυασμό πολλών ασθενειών και προκλητικών παραγόντων. Ένας τυπικός ασθενής που διαγιγνώσκεται με αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου είναι άνδρας ή γυναίκα άνω των 50 ετών που εκτελούν βαριά σωματική εργασία, είναι υπέρβαροι και έχουν άλλες χρόνιες παθήσεις (σακχαρώδης διαβήτης, αρτηριακή υπέρταση, κιρσοί, αρθρίτιδα γόνατος κ. λπ. ). Σε αυτή την περίπτωση, οι βλάβες του δεξιού ώμου εμφανίζονται πιο συχνά από τον αριστερό. Αυτό συμβαίνει επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι, με εξαίρεση τους εκ γενετής αριστερόχειρες, χρησιμοποιούν ενεργά το δεξί τους χέρι στη δουλειά και στο σπίτι.

Πώς αναγνωρίζετε την ασθένεια;

Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ώμου μπορεί να μην εμφανιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εάν ο ώμος σας αρχίζει να πονάει από καιρό σε καιρό, το αποδίδετε στην κούραση, παίρνετε παυσίπονα, χρησιμοποιείτε μια αλοιφή με θερμαντική δράση και ηρεμείτε. Όμως αργά ή γρήγορα έρχεται η στιγμή που τα χάπια και οι αλοιφές δεν βοηθούν πια, ο πόνος γίνεται μόνιμος και έντονος και ενοχλεί τόσο κατά την ηρεμία όσο και τη νύχτα. Εκτός από αυτό το σύμπτωμα, τα ακόλουθα σημάδια υποδεικνύουν δυστροφικές αλλαγές στην άρθρωση του ώμου:

• Οίδημα και παραμόρφωση της άρθρωσης ορατή με γυμνό μάτι.
• Ερυθρότητα του δέρματος πάνω από την άρθρωση, τοπική αύξηση της θερμοκρασίας.
• χαρακτηριστικό τσούξιμο στην άρθρωση. Οι ήχοι που τρίζουν κατά τις απότομες κινήσεις των χεριών εξηγούνται από τη συσσώρευση αλάτων στις ρωγμές του χόνδρου και μεταξύ των αρθρικών στοιχείων. Το τρίξιμο αρχικά εμφανίζεται μόνο με ξαφνικές κινήσεις· είναι ήσυχο και μόλις ακούγεται. Σε προχωρημένες μορφές της νόσου, ο ώμος τσακίζει με κάθε κίνηση, ο θόρυβος ακούγεται από τους άλλους.
• Περιορισμός κινητικότητας των άκρων. Όταν εξετάζει έναν ασθενή, ο γιατρός του ζητά να χτενιστεί. Αυτή η εξέταση είναι αρκετή για τη διάγνωση της αρθροπάθειας της άρθρωσης του ώμου: ο ασθενής αισθάνεται έντονο πόνο, κάνει μια περιστροφική κίνηση με τον ώμο, είναι δύσκολο για αυτόν να μετακινήσει τον ώμο πίσω, ο γιατρός ακούει ένα ράγισμα και ένα κλικ στην άρθρωση.

Το DOA του ώμου πρέπει να αντιμετωπιστεί, διαφορετικά ο ασθενής θα χάσει την πλήρη κινητικότητα του άνω άκρου και την απόδοση με την πάροδο του χρόνου. Εάν η διαδικασία καταστροφής του χόνδρου και του περιβάλλοντα ιστού έχει ήδη ξεκινήσει, δεν θα σταματήσει από μόνη της. Η σωστή διατροφή, οι λαϊκές θεραπείες, ο υγιεινός τρόπος ζωής και η άσκηση δεν αρκούν εδώ. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος και την πρόληψη της αναπηρίας, απαιτείται πολύπλοκη θεραπεία με φάρμακα διαφορετικών επιδράσεων και φυσικές διαδικασίες.

βαθμούς

Υπάρχουν διάφορα στάδια DOA της άρθρωσης του ώμου, καθένα από τα οποία εκδηλώνεται διαφορετικά και απαιτεί διαφορετική θεραπευτική προσέγγιση.

• 1 βαθμός.Σε αυτό το στάδιο, η ασθένεια μόλις αρχίζει να αναπτύσσεται, οι αλλαγές στον ιστό του χόνδρου είναι ακόμα μικρές. Τα κύρια συμπτώματα του DOA βαθμού 1 είναι αδυναμία των αρθρώσεων και των άκρων και περιοδικός, βασανιστικός πόνος. Ο πόνος εμφανίζεται μετά από σωματική άσκηση, με μονότονες, επαναλαμβανόμενες κινήσεις των χεριών για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μετά από έναν νυχτερινό ύπνο ή μια μεγάλη περίοδο ανάπαυσης, το άτομο αισθάνεται ακαμψία στην άρθρωση του ώμου, αλλά καθώς αναπτύσσεται, εξαφανίζεται ακόμη και χωρίς φαρμακευτική αγωγή και σωματικές παρεμβάσεις - αρκεί μια ελαφριά προθέρμανση. Εάν κάνετε ακτινογραφία σε αυτό το στάδιο, δεν θα είναι ορατές στην εικόνα σημαντικές αλλαγές στις δομές των αρθρώσεων, αν και μπορεί να είναι αισθητή η λέπτυνση και η παραμόρφωση του χόνδρου.
• 2 βαθμοί.Η παθολογική διαδικασία προχωρά και εκδηλώνεται πιο ενεργά. Έχεις ήδη συνηθίσει ότι πονάει ο ώμος σου μετά τη δουλειά, «περιμένεις» πόνο, έχεις παυσίπονα και αλοιφές για πόνο στις αρθρώσεις, από το φαρμακείο ή σπιτικές, έτοιμες. Η ακτινογραφία δείχνει αισθητές αλλαγές στην άρθρωση: αραίωση και παραμόρφωση της άρθρωσης Χόνδρος, φλεγμονή της μεμβράνης της άρθρωσης Κατά καιρούς η άρθρωση αλλάζει χρώμα και διογκώνεται, ακούγονται τρίξιμο, τρίξιμο και κρότος κατά την κίνηση.
• 3 μοίρες.Η άρθρωση του ώμου πονάει και τρίζει συνεχώς. Για να ανακουφιστεί η ενόχληση, το άτομο προσπαθεί να μην το αγγίξει και να μην κινήσει καθόλου το άκρο. Η παραμόρφωση είναι οπτικά αισθητή. Ο προσβεβλημένος ώμος διαφέρει σε μέγεθος και σχήμα από τον υγιή, συχνά κοκκινίζει και διογκώνεται, γεγονός που συνοδεύεται από αυξημένο πόνο. Η αφαίρεση με παυσίπονα δεν είναι δυνατή.

Εάν δεν γίνει τίποτα στο τρίτο στάδιο της νόσου, θα συμβεί το τέταρτο στάδιο - πλήρης ακινησία της άρθρωσης του ώμου και των άκρων. Σε αυτή την περίπτωση, η συνταγογράφηση φαρμάκων και φυσιοθεραπείας είναι ήδη χωρίς νόημα. Μόνο μια ενδοπροσθετική επέμβαση βοηθά στη μερική τουλάχιστον αποκατάσταση της λειτουργικότητας του χεριού. Αλλά ούτε αυτό λειτουργεί πάντα.

Σε μια σημείωση:Στην ιατρική πρακτική, είναι εξαιρετικά σπάνιο να εμφανιστεί αρθροπάθεια ώμου 3ου βαθμού. Συνήθως, ο ασθενής αναζητά ιατρική βοήθεια νωρίτερα και αρχίζει τη θεραπεία. Στο πλαίσιο εκτεταμένου τραύματος, μπορεί να προκληθεί σοβαρή καταστροφή του χόνδρου εάν ο ασθενής δεν μπόρεσε να δει γιατρό για κάποιο λόγο ή εάν το άτομο ζει σε μειονεκτικές κοινωνικές συνθήκες όπου δεν υπάρχουν ειδικευμένοι γιατροί.

Πώς γίνεται η διάγνωση και η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας;

Ένας καλός γιατρός μπορεί να κάνει μια προκαταρκτική διάγνωση αφού μιλήσει με τον ασθενή και τον εξετάσει εξωτερικά. Προκειμένου να αποκλειστούν ή να εντοπιστούν άλλες παθολογίες και επιπλοκές, χρειάζονται περισσότερο ενόργανες διαγνωστικές μέθοδοι. Για να προσδιοριστεί ακριβώς πόσο σοβαρά επηρεάζεται η άρθρωση και εάν υπάρχει φλεγμονή, πραγματοποιούνται τα ακόλουθα διαγνωστικά μέτρα:

• ακτινογραφία;
• Η αξονική τομογραφία;
• απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού;
• σε ορισμένες περιπτώσεις, υπερηχογράφημα για να πάρετε μια πλήρη εικόνα της κατάστασης της άρθρωσης.
• κλινικές εξετάσεις ούρων και αίματος – αξιολογείται ο αριθμός των λευκοκυττάρων και ο ρυθμός καθίζησης των ερυθροκυττάρων. Εάν είναι πολύ υψηλά, εμφανίζεται μια φλεγμονώδης διαδικασία στο σώμα.

Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της παθολογίας καθορίζεται από τον γιατρό ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, το επάγγελμα και τη γενική κατάσταση του ασθενούς.

Η παραδοσιακή θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση των ακόλουθων μεθόδων και μέσων:

• Θεραπεία με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Τα φάρμακα συνταγογραφούνται με τη μορφή δισκίων ή σκονών για χορήγηση από το στόμα ή με τη μορφή αλοιφών για εξωτερική χρήση για την εξάλειψη των κύριων συμπτωμάτων φλεγμονής - πόνο, οίδημα, ερυθρότητα, αυξημένη θερμοκρασία σώματος.
• Αναισθητικά για έντονο πόνο με τη μορφή δισκίων ή ενέσεων. Αυτά τα φάρμακα δεν μπορούν να ληφθούν μακροχρόνια, δεν εξαλείφουν την αιτία της νόσου και προορίζονται μόνο για ακραίες περιπτώσεις όταν ο πόνος είναι αφόρητος.
• Λήψη χονδροπροστατευτών - φαρμάκων που προάγουν την αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου και αποτρέπουν την περαιτέρω καταστροφή. Επίσης ανακουφίζουν μερικώς τον πόνο και το πρήξιμο καθώς και την παραμόρφωση της άρθρωσης του ώμου. Τέτοια φάρμακα δεν δρουν αμέσως, πρέπει να λαμβάνονται για τουλάχιστον 3-4 μήνες.
• Μια πορεία μυοχαλαρωτικών - δισκία ή ενέσεις που χαλαρώνουν τους μυϊκούς σπασμούς. Αυτά είναι προαιρετικά φάρμακα στη σύνθετη θεραπεία της αρθροπάθειας, δεν συνταγογραφούνται πάντα.
• Μια πορεία λήψης συμπλεγμάτων βιταμινών-μετάλλων και συμπληρωμάτων διατροφής με κολλαγόνο και υαλουρονικό οξύ.

Για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της θεραπείας, η ταχεία ανάρρωση και η πρόληψη νέων βλαβών, συνταγογραφείται επίσης ειδική θεραπευτική δίαιτα. Η διατροφή του ασθενούς περιλαμβάνει τροφές πλούσιες σε βιταμίνες B, A, C, E - φρέσκα φρούτα και λαχανικά, όλα τα είδη λάχανου, δημητριακά, όσπρια. Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα μπορούν να ληφθούν από θαλάσσια ψάρια και θαλασσινά. Μια δίαιτα ζελατίνης εφαρμόζεται επειδή η ζελατίνη βοηθά στην αποκατάσταση της ελαστικότητας του χόνδρινου ιστού. Το μενού περιλαμβάνει ζελέ κρέας από μοσχαρίσιες οπλές και ουρές, φρυγανιά και διάφορα ζελέ. Είναι χρήσιμο να παίρνετε ζελατίνη σε καθαρή μορφή, αφού την έχετε προηγουμένως εμποτίσει σε ζεστό νερό.

Η φυσικοθεραπεία είναι το επόμενο σημαντικό σημείο στη σύνθετη θεραπεία της αρθρώσεως του ώμου. Ξεκινούν μόνο όταν η φλεγμονώδης διαδικασία έχει σταματήσει. Ανάλογα με τον βαθμό της νόσου, τη δυναμική της και την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής θεραπείας, ο γιατρός επιλέγει έναν συνδυασμό από τις ακόλουθες φυσικές διαδικασίες:

• κρυοθεραπεία?
• Βελονισμός;
• ηλεκτροφόρηση;
• θεραπεία λέιζερ?
• θεραπεία μαγνητικού πεδίου;
• λασποθεραπεία?
• Μασάζ διαφόρων τύπων.
• Φυσικοθεραπεία.

Οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες στοχεύουν στην ενεργοποίηση μεταβολικών διεργασιών στον ιστό της άρθρωσης, στην ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος και στην αποκατάσταση της κινητικότητας των άκρων. Με τη βοήθειά τους, είναι δυνατό να μειωθεί ο αριθμός των φαρμάκων που λαμβάνονται και η δοσολογία τους, η οποία είναι ιδιαίτερα πολύτιμη εάν η παθολογία παρατηρείται σε έναν έφηβο, έναν ηλικιωμένο ή μια γυναίκα που θηλάζει.

Χρήσιμες συμβουλές:Είναι δυνατή η θεραπεία βλαβών βαθμού 1-2 της άρθρωσης του ώμου στο σπίτι με την πρόσθετη χρήση λαϊκών θεραπειών. Το κύριο πράγμα είναι ότι ο ασθενής δεν ξεχνά να παίρνει φάρμακα εγκαίρως και δεν παραλείπει τις φυσικές διαδικασίες - το αποτέλεσμα θα είναι αισθητό και θα διαρκέσει μόνο εάν όλες οι συνταγές του γιατρού ακολουθούνται τακτικά και ευσυνείδητα.

Εάν η συντηρητική θεραπεία παραμένει αναποτελεσματική, ο γιατρός αναγκάζεται να προσφέρει στον ασθενή χειρουργική επέμβαση. Τα υπολείμματα της κατεστραμμένης άρθρωσης αφαιρούνται και στη θέση της εμφυτεύεται πρόθεση. Μια τέτοια επέμβαση δεν είναι ασυνήθιστη, αλλά απαιτεί ιατρούς υψηλής εξειδίκευσης, ακρίβεια και προσοχή σε κάθε στάδιο. Επιπλέον, οι προθέσεις δεν ριζώνουν πάντα καλά και η περίοδος ανάρρωσης μετά την επέμβαση διαρκεί τουλάχιστον έξι μήνες. Επομένως, εάν παρατηρείτε ότι ο ώμος σας πονάει τακτικά, τραβάει, μουδιάζει ή ακούτε έναν ήχο τριξίματος όταν κινείστε, μη διστάσετε να συμβουλευτείτε έναν γιατρό, να υποβληθείτε σε έγκαιρη εξέταση και, εάν είναι απαραίτητο, να ξεκινήσετε τη θεραπεία.

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου είναι μια αρκετά συχνή ασθένεια του μυοσκελετικού συστήματος που εμφανίζεται κυρίως σε άτομα άνω των 50 ετών. Η παθολογία αναπτύσσεται σταδιακά, σιγά σιγά, υπό την επίδραση δυσμενών παραγόντων, οι αρθρικές δομές αρχίζουν να καταρρέουν, η οποία εκδηλώνεται με πόνο, οίδημα και δυσκαμψία της άρθρωσης. Στα αρχικά στάδια, η εξέλιξη της νόσου μπορεί να σταματήσει με τη βοήθεια ολοκληρωμένης θεραπείας: φάρμακα, σκευάσματα βιταμινών, διαιτοθεραπεία και φυσιοθεραπεία. Η προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο χειρουργικά.