Αρθογραφία - Ποιες είναι αυτές οι αιτίες, τα σημεία, τα συμπτώματα, ο βαθμός και η θεραπεία της αρθρίτιδας των αρθρώσεων

Η αρθρέωση των αρθρώσεων είναι μια σύνθετη δυστροφική ασθένεια που σχετίζεται με την καταστροφή ιστού χόνδρου μέσα στις αρθρώσεις. Αυτή η παθολογική διαδικασία είναι οι πιο συνηθισμένες ασθένειες σε όλο τον κόσμο. Η οστεοαρθρίτιδα εκδηλώνεται από τον πόνο, την πρωινή δυσκαμψία και τον περιορισμό της κινητικότητας. Η σταδιακή πρόοδο των συμπτωμάτων είναι χαρακτηριστική, αλλά η ανάπτυξη της νόσου μπορεί να είναι διαφορετική.

Η διάγνωση γίνεται με βάση τα αποτελέσματα της αναάμικης, της κλινικής εξέτασης και της ακτινογραφίας. Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι συνήθως συντηρητική: θεραπεία κατάρτισης, αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή, φυσιολογία, αποκλεισμός κ.λπ.

Θα εξετάσουμε τι είναι αυτή η ασθένεια και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί. Θα συνεχίσουμε να λαμβάνουμε υπόψη το άρθρο.

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα;

Η αρθρίωση είναι εκφυλιστικές αλλαγές στη δομή των αρθρώσεων που συνοδεύονται από πόνο και ορατές παραμορφώσεις. Το δεύτερο όνομα της ασθένειας που χρησιμοποιείται στη διεθνή ταξινόμηση - οστεοαρνία.

Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από αργή πρόοδο, αν και μπορεί να επιταχυνθεί από ορισμένους εξωτερικούς παράγοντες. Όλα εξαρτώνται από τις μεμονωμένες ιδιότητες του σώματος, την ανθρώπινη ασθένεια και τη μέθοδο ζωτικής του δραστηριότητας.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, η οστεοαρθρίτιδα είναι άρρωστη με το 6,5-12% του παγκόσμιου πληθυσμού. Κυρίως πάνω από 65 χρόνια υποφέρουν (62-85% των περιπτώσεων). Υπάρχει μια τάση να "αναζωογονούν" την παθολογία: σε διάφορες χώρες, περίπου 30 έως 35% των ασθενών είναι άτομα ηλικίας 45 έως 65 ετών και 2-3% ηλικίας 20 έως 45 ετών.

Οι άνθρωποι που δεν είναι εξοικειωμένοι με την ιατρική πιστεύουν ότι η αρθρίτιδα και η αρθρίτιδα είναι τα ίδια. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν συμβαίνει, διότι στην πρώτη περίπτωση η ασθένεια είναι οξεία φλεγμονώδης και στο δεύτερο - ένα μακρύ, λιγότερο έντονο χρόνιο.

Ανθρωπος

Η διατύπωση της διάγνωσης για οστεοαρθρίτιδα μπορεί να ποικίλει, αν και η ουσία της νόσου είναι η ίδια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ερωτήσεις και η παρεξήγηση των ασθενών σχετίζονται με διάφορες τερματικές συνθήκες οστεοαρθρίτιδας:

• Η αρθροσαρθρίτιδα είναι κλασική αρθρίωση στην οποία προφέρεται μια φλεγμονώδη διαδικασία.
• Η οστεοαρνία είναι απολύτως η ίδια οστεοαρθρίτιδα.
• Η παραμόρφωση (οστεοαρθρία) - τα SO -που ονομάζονται καθυστερημένα στάδια της νόσου, τα οποία εκδηλώνονται παραμορφώνοντας και κλείνοντας την άρθρωση.
• Coksartrose - ένας συντομευμένος όρος που περιγράφει τη βλάβη της άρθρωσης του ισχίου.
• Το Gonar Rose είναι ένας συντομευμένος όρος που σημαίνει "οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος".
• Η σπονδυλορθρία είναι η βλάβη της οστεοαρθρίτιδας των μικρών συσχετίσεων θέρμανσης της σπονδυλικής στήλης.

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες αυτής της νόσου. Η ταξινόμηση μπορεί να συμβεί με βάση τον εντοπισμό των πληγείσες περιοχές και ανάλογα με τις αιτίες της νόσου.

Τύποι οστεοαρθρίτιδας ανάλογα με τον εντοπισμό:

• Γόνατο
• Αρθρώσεις ισχίου
• Αυχένιος
• Κτηνώδης
• Χέρια και δάχτυλα
• Σπονδυλική στήλη
• αστράγαλος
• Πρωτογενή πολυοστεοαρνθεσία

Ανάλογα με τον αριθμό των σχετικών συνδέσεων, οι ακόλουθες ποικιλίες διαφοροποιούνται:

• Μονοαρθρία.
• Ολιγιοαρθρία - Δεν επηρεάζονται περισσότερες από 2 αρθρώσεις.
• Πολυαρθιά - Συμμετέχει από 3 ομάδες αρθρώσεων.

Ο βαθμός βλάβης στη σύνδεση

Βαθμός αρθρίσεως	Συμπτώματα
1 βαθμός	Το πρώτο στάδιο της οστεοαρθρίτιδας - δεν υπάρχουν έντονες μορφολογικές αλλαγές, μόνο η σύνθεση του αρθρικού υγρού διαταράσσεται. Η εφοδιαστική υγρή χειρότερη στον ιστό του χόνδρου με θρεπτικά συστατικά, η αντίσταση του χόνδρου έναντι των συμβατικών φορτίων μειώνεται. Λόγω της υπερφόρτωσης των αρθρικών επιφανειών, συμβαίνει φλεγμονή, πόνος.
2 μοίρες	Η άρθρωση καταστρέφεται. Σχηματίζονται οστεοφυτικά. Ο πόνος στα φορτία και η άσκηση γίνεται ισχυρότερη, μπορεί να ακουστεί μια χαρακτηριστική κρίση στις πληγείσες περιοχές.
3 μοίρες	Αυτό είναι το πιο σοβαρό στάδιο ανάπτυξης αυτής της νόσου. Υπάρχει μια παθολογική αλλαγή στους τόπους των αρθρώσεων του πόνου. Συμβαίνει φλεγμονή. Ο ασθενής αισθάνεται ακαμψία όταν κινείται, αφού οι μύες δεν μπορούν να συμβάλουν πλήρως και να εκπληρώσουν τις λειτουργίες τους.

Αιτιολογικό

Ο σχηματισμός οστεοαρθρίτιδας διευκολύνεται από δύο αιτίες - το άγχος και την έλλειψη πλήρους διατροφής, η οποία παρέχει βιταμίνες και μέταλλα για την αποκατάσταση του ιστού. Οι αρθρώσεις κάθε ατόμου φέρουν φορτίο. Οι αθλητές και οι χορευτές με φυσική εργασία είναι το φορτίο στα πόδια μεγαλύτερα, πράγμα που σημαίνει ότι οι αρθρώσεις των οστών φθάνουν γρηγορότερα και απαιτούν υψηλή διατροφή. Με έναν ήρεμο τρόπο ζωής, η συσκευή υποστήριξης επιδεινώνεται πιο αργά, αλλά απαιτεί επίσης τακτική ανανέωση των υφασμάτων.

Πρωτογενή οστεοαρθρίτιδα

Αυτός ο τύπος συνδέεται συχνότερα με την συγγενή κατωτερότητα και την τάση του χόνδρου σε βλάβη και καταστροφή ως αποτέλεσμα των μεταβολικών διαταραχών. Οι πιο συνηθισμένες αιτίες που προκαλούν αυτήν την ασθένεια:

• ERB και γενετική.
• Εμμηνόπαυση;
• Συχνές και με την πρώτη ματιά ελαφρά τραυματισμούς (για παράδειγμα μεταξύ των αθλητών).

Δευτερογενής αρθρίωση

Ο δευτερεύων τύπος παραμορφώνεται συχνότερα και αναπτύσσεται στο πλαίσιο της μείωσης της σταθερότητας του χόνδρου για το συνηθισμένο στρες. Η ανάπτυξη αυτής της παθολογίας ανακουφίζεται από:

• Τραυματισμούς ·
• Ευσαρκία;
• Αδυναμία των κορδέλων και των μυών.
• Αρθρίτιδα.

Η διάθεση για την ασθένεια αυξάνεται με την αύξηση της ηλικίας. Μετά από 70 χρόνια, κάθε δεύτερος συνταξιούχος διαγιγνώσκεται με οστεοαρθρίτιδα. Δεδομένου ότι το μέγιστο φορτίο πέφτει στα πόδια (ένα άτομο κινείται - περπάτημα, στέκεται, τρέχει, άλμα), σχηματίζονται οι πρώτοι χαρακτήρες.

Σημάδια και συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας

Η αρθρέωση ανήκει στην κατηγορία των χρόνιων ασθενειών. Μερικές φορές η ασθένεια μπορεί να τρέξει ανεπαίσθητα για χρόνια και μόνο περιστασιακά θυμάται πόνο στην άρθρωση στην άρθρωση ή το δυσάρεστο κίνημα. Αλλά συμβαίνει επίσης ότι η ασθένεια αναπτύσσεται γρήγορα σε ένα δύσκολο στάδιο σε λίγους μόνο μήνες.

Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να θυμάστε εάν δεν αντιμετωπίζετε την ασθένεια, αυξάνετε τα συμπτώματά σας με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που επιδεινώνει την ποιότητα ζωής και, σε σοβαρές περιπτώσεις, οδηγεί σε αναπηρία και ακινητοποίηση.

Συμπτώματα με αρθρίτιδα των αρθρώσεων:

• Πόνος. Οι οδυνηρές αισθήσεις με οστεοαρθρίτιδα είναι ιδιαίτερα έντονες σε διαφορετικούς τύπους φορτίων. Όταν ένα άτομο έρχεται σε κατάσταση ειρήνης μετά από λίγο, οι δυσάρεστες αισθήσεις εξαφανίζονται. Ο πόνος βρίσκεται απευθείας στον τόπο όπου έχουν σημειωθεί αλλαγές στις συνήθεις δομές του σώματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος στην οστεοαρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί εάν ένα άτομο στηρίζεται και είναι εντελώς χαλαρός. Φαίνονται πολύ απότομες και ισχυρές, οι οποίες μπορούν να συγκριθούν με τον πονόδοντο. Τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει το πρωί.
• Το δεύτερο σημάδι της οστεοαρθρίτιδας είναι μια κρίση, αλλά δεν πρέπει να συγχέετε αυτό το σύμπτωμα με το συνηθισμένο κλικ των αρθρώσεων που μπορούν να βρεθούν σχεδόν σε κάθε άτομο και δεν προκαλούν συμπτώματα. Μια κρίση στην ασθένεια χαρακτηρίζεται από τραχύ και ξηρό ήχο, φέρνει πόνο και σοβαρά συμπτώματα. Με την ανάπτυξη της νόσου, το σύμπτωμα γίνεται σαφέστερο και πιο οδυνηρό.
• Μείωση της κινητικότητας της άρθρωσης. Θεωρείται επίσης ως ένα από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας, αλλά εμφανίζεται ήδη στο στάδιο της ενεργού εξέλιξης της νόσου. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας, συμβαίνει η ανάπτυξη/βλάστηση των οστών, η οποία οδηγεί σε κράμπες του μυϊκού ιστού και μειώνει τον αυλό στην τσάντα της άρθρωσης - ο περιορισμός της κίνησης σε αυτή τη θέση είναι εγγυημένη.
• Κοινή παραμόρφωση. Η τροποποίησή του καθορίζεται από το γεγονός ότι τα οστεοφυτικά αναπτύσσονται στην επιφάνεια των οστών και φτάνει το αρθρικό υγρό. Παρόλο που η παραμόρφωση είναι ένα από τα τελευταία συμπτώματα, η αρθρίωση είναι σε μεγάλο βαθμό.
• Αλλαγές στον μυϊκό τόνο. Ειδικά με έντονο πόνο, οι πειαρτικοί μύες είναι αντανακλαστικά τεταμένες. Στο μέλλον, όταν χάνεται η κινητική δραστηριότητα, η ατροφία των μυών.
• Δερματικές εκδηλώσεις. Ένα προαιρετικό σημάδι. Στις αρχικές φάσεις, η ερυθρότητα του δέρματος είναι δυνατή στην προβολή της άρθρωσης. Στο μέλλον, όταν η αρθρέωση και η ατροφία των μυών εξελίσσονται, το δέρμα γίνεται χλωμό, ξηρό, χρωματισμένο.

Οι αρθρώσεις που επηρεάζουν την αρθρίωση συχνότερα:	Υπέστη λιγότερο συχνά:
Γόνατο Ισχίο Κτηνώδης Αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης (σπονδυλλανδία)	αστράγαλος Μικρές αρθρώσεις του χεριού Τοπικός καρπός χεριού

Επιπλοκές

Εάν η οστεοαρθρίτιδα αντιμετωπίζεται εγκαίρως και όχι σωστά, αυτό δεν μπορεί μόνο να οδηγήσει στην πλήρη καταστροφή της ασθενείς, αλλά και να αλλάξει η βιομηχανική της σπονδυλικής στήλης, η οποία αρχίζει τις κήλες της στους μεσοσπονδύλους δίσκους και την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας σε άλλες, προηγουμένως υγιείς αρθρώσεις.

Ο κίνδυνος πρώιμης θεραπείας οποιουδήποτε είδους οστεοαρθρίτιδας έγκειται στις συναφείς επιπλοκές, αρνητικές συνέπειες:

• Οι φλεγμονώδεις αρθρώσεις παραμορφώνονται και σταδιακά καταστρέφονται.
• Οι κινήσεις περιορίζονται, η κοινή κινητικότητα είναι εν μέρει ή εντελώς περιορισμένη.
• Η σπονδυλική στήλη διαταράσσεται.
• Διαμορφώνονται η Hernia interdiscount.
• Η νευραλγία αναπτύσσεται.
• Το βιοτικό επίπεδο του ασθενούς με οστεοαρθρίτιδα μειώνεται.
• Το άτομο παρεμποδίζεται.

Διάγνωση

Πρώτον, προσπαθούν να αναγνωρίσουν τις δομικές αλλαγές στις πληγείσες περιοχές για να αξιολογήσουν τη σοβαρότητα και τον επιπολασμό τους. Επιπλέον, πρέπει να προσδιοριστούν οι μεταβολικές διαταραχές στο σώμα, οι οποίες έχουν γίνει ένα ευνοϊκό υπόβαθρο για την εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας. Επομένως, το ποσοστό αντικατάστασης αποτελείται από τα ακόλουθα συμβάντα:

• Ακτινογραφία.
• Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού.
• Ultrasonic Study.
• Αρθροσκόπηση.
• Βιοχημικές εξετάσεις αίματος (ορμονικό φάσμα, φλεγμονώδη δείκτες, μεταβολισμός ασβεστίου, ρευματέν).

Λαμβάνοντας υπόψη τα ακτινολογικά χαρακτηριστικά, οι εμπειρογνώμονες στον τομέα της ορθοπεδικής και της τραυματικής διακρίνουν τις ακόλουθες φάσεις της οστεοαρθρίτιδας (ταξινόμηση του Kellgren-Lawrence):

• Στάδιο 1 (αμφίβολη οστεοαρθρίτιδα) - Υποψία για τη στένωση του κοινού χάσματος, τα οστεοφυτικά δεν είναι διαθέσιμα ή είναι διαθέσιμα σε μικρή ποσότητα.
• Επίπεδο 2 (μαλακό) - Υποψία για τη στένωση του κοινού χάσματος, τα οστεοφυτά καθορίζονται σαφώς.
• Επίπεδο 3 (μέτρια) - Μια σαφής στένωση του κοινού χάσματος εκφράζεται σαφώς οστεοφυτικά, είναι δυνατά οι σχηματισμοί των οστών.
• Στάδιο 4 (βαριά οστεοαρθρίτιδα) - Μια έντονη στένωση της στήλης της άρθρωσης, μεγάλα οστεοφυτικά, έντονα σχηματισμούς οστών και οστεοσκλήρυνση.

Σημειώστε: Η πορεία της νόσου που λαμβάνεται υπόψη είναι πολύ αργή και μπορεί να μην χαρακτηρίζεται από συμπτώματα στο πρώτο στάδιο και ο ασυνεπής πόνος στις αρθρώσεις και η αυξημένη κόπωση μπορεί επίσης να είναι εγγενή σε υγιείς ανθρώπους με μεγάλη σωματική άσκηση. Επομένως, η ανεξάρτητη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας είναι σχεδόν αδύνατη.

Πώς να θεραπεύσετε την αρθρώσεις των αρθρώσεων

Αρχές θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας:

• Εξαλείφουν τα υπερβολικά φορτία στις αρθρώσεις.
• Θεραπεία με αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά χάπια. Οι χονδροπροστατευτές χρησιμοποιούνται επίσης ενεργά για την οστεοαρθρίτιδα σε πολύπλοκη θεραπεία.
• Μαθήματα αθλητισμού φυσιοθεραπείας.
• Θεραπεία με σανατόριο ·
• Μαγνητοθεραπεία, ηλεκτροθεραπεία, θεραπεία με λέιζερ, θεραπεία κυματισμού κρούσης.
• Ενδο -καρρχική θεραπεία οξυγόνου.
• Intraosseous αποκλεισμός?
• Είναι σημαντικό να επιλέξετε τη σωστή διατροφή για την οστεοαρθρίτιδα.

Μέθοδοι ιατρικής

Πώς αντιμετωπίζετε την οστεοαρθρίτιδα με φάρμακα; Αυτό το πρόβλημα είναι πιο συνηθισμένο στους ασθενείς. Η θεραπεία πραγματοποιείται με τρεις ομάδες φαρμάκων:

1. Χονδροπροστατευτές. Τα φάρμακα αυτής της ομάδας αποκαθιστούν τον υαλώδη χόνδρο επειδή περιέχουν τα συστατικά που αποτελούν μέρος του. Συνιστάται από όλους τους ασθενείς με τη μορφή μακροπρόθεσμου εγγράφου (μαθήματα 3-4 μηνών 2 φορές το χρόνο). Χρησιμοποιήστε δισκία και κάψουλες.
2. Ορμονικά κορτικοστεροειδή. Αυτή η ομάδα φαρμάκων είναι πιο αποτελεσματική κατά την περίοδο της επιδείνωσης της αρθρίσεως. Οι ενδομυϊκές ενέσεις γίνονται ως επί το πλείστον. Ωστόσο, μια παρόμοια κατηγορία φαρμάκων στα φαρμακεία παρουσιάζεται επίσης με τη μορφή οδοστρώματος και αλοιφών - χρησιμοποιούνται μόνο εξωτερικά. Μπορείτε να περιμένετε ένα αρκετά γρήγορο και ισχυρό αποτέλεσμα.
3. Η χρήση μη -ειδικών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για τη μείωση του πόνου και την εξάλειψη της φλεγμονώδους διαδικασίας.
4. Ενέσεις. Η φαρμακευτική αγωγή με έγχυση σταματά γρήγορα τον πόνο και μειώνει τα ενεργά συμπτώματα. Η ενδομυϊκή, ενδοφλέβια ή ενδοκοιλιακή χορήγηση ιατρικής πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από ιατρικό εργαζόμενο. Αυτά τα κεφάλαια δεν είναι σε θέση να σώσουν τον ασθενή από την αιτία της ανάπτυξης της νόσου, αλλά να μειώσουν αποτελεσματικά τις αρνητικές εκδηλώσεις τους.

Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται από άλλα φάρμακα για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας:

• Βελτίωση του αίματος στις αρθρώσεις ·
• Βελτίωση της παροχής ιστών σύνδεσης οξυγόνου - βιταμίνες "Β".
• ενεργούν για το μεταβολισμό στον χόνδρο.
• Η Desitis σημαίνει ότι μειώνει την αντιδραστικότητα του σώματος.
• Συνθετικές ορμόνες των επινεφριδιακών αδένων.

Χειρουργική θεραπεία

Οι χειρουργικές μέθοδοι συνεπάγονται δύο επιλογές για την επίλυση του προβλήματος:

1. Η αρθροσκόπηση είναι μια λειτουργία που διεξάγεται σε μια οδυνηρή σύνδεση. Η παρακέντηση εισάγει μια ειδική βελόνα που εξαλείφει τις κατεστραμμένες περιοχές και γυαλίζει την πληγείσα περιοχή.
2. Η προσθετική είναι μια πολύπλοκη επιχείρηση που υπάρχει κατά την αφαίρεση των κατεστραμμένων συνδέσεων και την ενσωμάτωση ενός νέου. Η σύγχρονη ορθοπεδική βγήκε πολύ προς τα εμπρός και απελευθέρωσε νέες, βελτιωμένες προθέσεις που σπάνια απορρίπτονται από το σώμα και η φθορά τους δεν προκαλεί συμπτώματα.

Εκπαιδευτική θεραπεία για αρθρίωση

Η ιατρική φυσική αγωγή χρησιμοποιείται για την οστεοαρθρίτιδα στο στάδιο της υποξείας. Τα κύρια καθήκοντα της εκπαιδευτικής θεραπείας:

• Ορθοπεδική διόρθωση (εξάλειψη ελαττωμάτων των προσβεβλημένων άκρων).
• Αποδοχή του στατικού στρες στις αρθρώσεις ·
• Βελτίωση της κινητικότητας της άρθρωσης ή εμποδίζοντας την επιδείνωση της.

Η γυμναστική Digoen και μια σειρά από ασκήσεις για τους και τους άχρηστους μυς και τις αρθρώσεις πραγματοποιούνται. Οι ασκήσεις για τις προσβεβλημένες αρθρώσεις θα κάθονται σε μια τοποθεσία, από την πλευρά ή την πλάτη. Αλλάζουν με ασκήσεις αναπνοής που βοηθούν στη χαλάρωση των μυών. Ο ασθενής πραγματοποιεί κινήσεις στην πληγείσα άρθρωση ανεξάρτητα ή με τη βοήθεια ενός εκπαιδευτή.

Η εμφάνιση του πόνου δεν πρέπει να επιτρέπεται κατά τη διάρκεια της τάξης. Οι ασκήσεις πραγματοποιούνται αργά και μόνο μετά την απομάκρυνση οξείας συμπτώματα. Πρέπει να αποφεύγονται οι ξαφνικές και υψηλές κινήσεις πλάτους, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστες αισθήσεις.

Τα μαθήματα αθλητισμού πρέπει να συμμετέχουν στην επίβλεψη ενός γιατρού και αφού έχετε καταγράψει τις απαραίτητες δεξιότητες, μπορείτε να ξεκινήσετε στο σπίτι.

Φυσιοθεραπεία και χειρωνακτική θεραπεία

Η χρήση αυτών των μεθόδων θεραπείας προσφέρει πολύ καλά αποτελέσματα στα αρχικά στάδια της οστεοαρθρίτιδας.

1. Η χειρωνακτική θεραπεία θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από έναν έμπειρο γιατρό που έχει αποδειχθεί στη θεραπεία των παθολογιών των κοινών. Για παράδειγμα, κατά τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος, η χειρωνακτική θεραπεία μαζί με την εκχύλιση των άκρων, οι ενδοκοιλιακές ενέσεις και η λήψη χονδροπροστατευτών μπορούν γρήγορα να φέρουν τον ασθενή στα πόδια τους.
2. Η φυσιοθεραπεία χρησιμοποιείται ως βοηθητική θεραπεία για την επιτάχυνση της περιόδου αποκατάστασης. Ο κύριος στόχος τους είναι να μειώσουν τη φλεγμονή και να επιταχύνουν την αναγέννηση του ιστού. Processes such as: laser and cryotherapy, thermal treatment ozokerites, mud baths, paraffin therapy and UOFS are widespread.

Τρόφιμα και διατροφή

Η διατροφή με οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων στοχεύει στη διόρθωση των μεταβολικών διεργασιών, στο σωματικό βάρος, να αποτρέψει τις μη αναστρέψιμες μεταβολές στον χόνδρο υαλινών των αρθρώσεων, τη μείωση της φλεγμονώδους διεργασίας και την ενίσχυση των δομών σύνδεσης ιστών σύνδεσης. Δεν υπάρχει ειδική διατροφή με οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων. Οι ακόλουθες αρχές βασίζονται στη θεραπευτική διατροφή:

1. Τα τρόφιμα πρέπει να είναι φυσιολογικά γεμάτα και με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες και ορυκτά. Η ενεργειακή αξία της διατροφής για ασθενείς με φυσιολογικό βάρος θα πρέπει να αντιστοιχεί στη μέση τιμή της ημερήσιας κατανάλωσης ενέργειας και να μην υπερβαίνει.
2. Η χρήση αλατιού περιορίζεται σε 5-8 g/ημέρα και αλατισμένα προϊόντα (άλατα, κονσερβοποιημένα αγαθά, τσιπς, αλατισμένα ψάρια).
3. Η χρήση του ελεύθερου υγρού θα πρέπει να αυξηθεί σε 2-2,5 l/ημέρα.
4. Είναι απαραίτητο να αποκλειστεί η επεξεργασία προϊόντων χρησιμοποιώντας ψητά. Το φαγητό πρέπει να ψήνεται, να έχει ατμό, να μαγειρευτεί ή να μαγειρεύεται.
5. Πρέπει να μεταβείτε σε συχνή, κλασματική διατροφή.
6. Τα τρόφιμα πρέπει να λαμβάνονται σε μικρές μερίδες που υπερκαλύπτουν και αποκλείουν την αύξηση βάρους.

Η χρήση μιας σκληρής ακραίας διατροφής απαγορεύεται για την οστεοαρθρίτιδα. Δεδομένου ότι σε αυτόν τον τύπο διατροφής το σώμα απελευθερώνει μια μεγάλη ποσότητα υγρού, η οποία με τη σειρά του ξεπλύνει το ασβέστιο και το κάλιο από τα οστά και τις αρθρώσεις.

Χρήσιμα προϊόντα:

• Ψάρια και θαλασσινά, καρύδια, λινά λάδι ως πηγή ωμέγα - 3.
• Χαμηλό κρέας και ζελέ.
• Προϊόντα πλούσια σε βιταμίνη Ε, D, C, Α και ομάδες Β. Αυτά είναι φρέσκα φρούτα, λαχανικά και μούρα. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για χρήση: τεύτλα, ντομάτες, καρότα, λάχανο, βατόμουρα, όσπρια, μπανάνες, πορτοκάλια, μήλα και ψωμί ολικής αλέσεως.
• Τζίντζερ και άλλα μπαχαρικά.
• Το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν εξαιρετική πηγή ασβεστίου.
• Χρήσιμοι φρέσκοι χυμοί.

Απαγορευμένα προϊόντα:

• Γρήγορη φαγητό, προϊόντα λουκάνικου, ημι -κινούμενα προϊόντα, μάρκες και όλα τα εξελιγμένα προϊόντα.
• Λίπος κρέας.
• Sdoba, λευκό ψωμί, ζάχαρη.
• Λιπαρά γαλακτοκομικά προϊόντα, αλμυρό τυρί.
• Μαγιονέζα, διαγονιδιακά λίπη.
• Λευκό ρύζι, σιμιγδάλι.
• Μαρινάδες, διατήρηση της φύσης, αλάτι.
• Αλκοόλ, ενέργεια, σόδα.

Μεθόδους λαϊκής θεραπείας

Πριν χρησιμοποιήσετε μια λαϊκή θεραπεία με λαϊκές θεραπείες για την αρθρίτιδα, φροντίστε να συμβουλευτείτε τον επισκέπτη γιατρό σας.

1. Ανακατέψτε τα μούρα της τσουκνίδας και του κτηνοτρόφου σε μια ομοιογενής μάζα. Συνδυάστε 1: 3. Για να ανακουφίσετε τον πόνο, τρίψτε τις οδυνηρές αρθρώσεις μέχρι τρεις φορές την ημέρα.
2. Οι ρίζες, τα λουλούδια ή τα κλαδιά ενός Ostberry Black. Ρίξτε 1 κουταλιά της σούπας. Κουτάλια πρώτων υλών με 1 ποτήρι βραστό νερό. Επιπλέον, περιτύλιγμα, 3 ώρες, και στη συνέχεια κατεδάφιση. Πιείτε 1/4 φλιτζάνι έως και 4 φορές την ημέρα 30 λεπτά πριν φάτε.
3. Μαγειρέψτε 10 g φύλλων δάφνης σε 250 ml νερού για πέντε λεπτά. Αφήστε για πέντε ώρες. Πιείτε σε μικρό χελιδόνι όλη την ημέρα. Ξαπλώσαμε για τρεις ημέρες που αντιμετωπίζουμε για πέντε, τότε αντιμετωπίζουμε για τρεις ημέρες.
4. Συμπίεση μουστάρδας με μέλι. Ανακατέψτε τη σκόνη μουστάρδας με μέλι και προσθέστε ένα αυγό. Τοποθετήστε την προκύπτουσα αλοιφή στη γάζα και εφαρμόστε τις πληγές.
5. Σύνθετη συμπίεση. Κόψτε το λάχανο ελαφρώς σε κομμάτια και περάστε από τον αποχυμωτή. Υγρό το φυσικό ύφασμα του μαλλιού στο χυμό και το συνδέστε το στο οδυνηρό σημείο.
6. Μια σειρά είναι ένα άλλο εξαιρετικό μέσο για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας. Μαγειρέψτε 250 ml βραστό νερό 2 μεγάλες κουταλιές μιας σειράς. Το αφέψημα είναι έτοιμο μετά από 20 λεπτά. Πάρτε 2 κουτάλια πριν φάτε τρεις φορές την ημέρα. Το μάθημα είναι 30 ημέρες.
7. Η αλοιφή του χαμομήλι, του καλέντουλα και του burdock είναι καλή με πόνο, ανακουφίζει τη φλεγμονή. Για να προετοιμαστείτε, πρέπει να αναμίξετε με την ίδια ποσότητα θανάτωσης άνθη, καλέντουλα, ρίζα burdock, συνδέστε βότανα με ζελέ πετρελαίου και αφήστε για 1-2 ημέρες. Χρησιμοποιήστε αλοιφή για έντονο πόνο έως και 5 φορές την ημέρα.
8. Τοποθετήστε τα ίδια μέρη των λουλουδιών φλοιού ιτιάς, σημύδας και καλέντουλας σε βραστό νερό. Αφήστε το μίγμα να βράσει για 10 λεπτά και στη συνέχεια αφήστε το να παρασκευάσει κάτω από το καπάκι στο ίδιο ποσό. Πρέπει να δροσίσετε μισή ώρα των 200 ml πριν το φαγητό.

πρόληψη

Σε μια μείωση της αρθρίδας, οι ακόλουθες στιγμές διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο:

• απαλλαγείτε από επιπλέον κιλά.
• Θεραπεία των μυοσκελετικών παθολογιών.
• ενεργό κίνηση καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής.
• σωστή διατροφή (δίαιτα, ισορροπημένη διατροφή);
• Αποφύγετε την κοινή υποθερμία.
• Ένας υγιής τρόπος ζωής με το σωστό καθεστώς.